Blog | Profile | Archive | Email | Design by | Name Of Posts


˙·٠•●♥حس زیبا ♥●•٠·˙

فاصله تابش خود را بر دیگران تنظیم کن؛

خداوند خورشید را در جایی نهد که گرم کند ولی نسوزاند . . .

مرا اینگونه باور کن

کمی تنها ٬ کمی خسته

کمی از یاد ها رفته

خدا هم ترک ما کرده

خدا دیگر کجا رفته ؟

من به آمار زمین مشکوکم تو چطور؟

اگر این سطح پر از آدمهاست

پس چرا این همه دلها تنهاست؟بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست

چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند

همه در جمع ولی تنهاینــد

من که در تردیدم تو چطور؟

نکند هیچکسی اینجا نیست……

برای خواندن تمامی شعر عاشقانه من به آمار زمین مشکوکم روی ادامه مطلب کلیک کنید.

 


ادامه مطلب...

خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.

     خسته شدم بس که از سرما لرزیدم.

        بس که این کوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم.

            زخم پاهایم به من می خندد.

               خسته شدم بس که تنها دویدم.

            اشک گونه هایم را پاک کن و بر پیشانیم بوسه بزن.

        خسته شدم بس که

     تنها گریه کردم.

خسته شدم بس که تنها ایستادم.

خداوندا ! اگر در کار تو چون و چرا کردم خطا کردم.

    و گر در نا امیدی ، تکیه جز بر کبریا کردم ، خطا کردم.

      اگر جز بر تو ، دل بستم به لذت های این دنیای فانی حلالم کن.

        و گر دل را به عشق نازنینان مبتلا کردم ، خطا کردم.

          اگر اسمی به جز اسم تو آمد بر زبانم ، من پشیمانم.

          و گر در نیک روزی ، غفلت از شکر و دعا کردم ، خطا کردم.

        اگر لغزیده گاهی ذره ای پایم ، ببخشایم .

      و گر از فرش زیرم اندکی پا را فرا کردم ، خطا کردم.

   من آن روزی که گفتم عشق را دیدم ، نفهمیدم

که عشق اول و آخر تویی عشق آفرینا، من خطا کردم.

ﺧـــــــﺪﺍﯾﺎ !

  ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ !

    ﺣﺮﻓﻬﺎﯾــﻢ !

       ﺑﻮﯼ ﻧﺎﺷﮑﺮﯼ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ !

         اما تو به حساب درد و دل بگذار

             و نگذار این رشته پاره شود ….

وقتی صدای باران را می شنوم،

پنجره را باز می کنم،

قلبم را در دستم می گیرم

و از پنجره بیرون می برم

به خدا می گویم: خدا جونم

خوب با رحمتت بشور این قلب را

دیگر نمی خواهم هیچ لکه ای از گذشته روی آن بماند…!!!!

 

ای خدا تو می دونی رسوا شدم

    حالا که رسوا شدم پیدا شدم

       فکر اینم که خدایا چی بگم

      غیر تو راز دلم با کی بگم؟

می بینی تو قامت کمونی ام

   می بینی رفته ز کف جوونی ام

      می بینی خالق من خسته شدم

        به در خونه ی تو بسته شدم

         می بینی اشک من و آه دلم

          می دونی از عمل خود خجلم

          چه خوبه جواب آهم بدهی

             بگشایی در و راهم بدهی

                   شاعر: احمد آرونی

وقتی تنهایی بدون خدا همه رو بیرون کرده تا

خودت باشی و خودش!

خنده ام میگیرد

وقتی پس از مدت ها بی خبری

بی آنکه سراغی از این دل آواره بگیری میگویی:

“دلم برایت تنگ است …….”

یا مرا به بازی گرفته ای

یا معنی واژه هایت را خوب نمیدانی.

دلتنگی ارزانی خودت

من دگر دلم را به خدا سپرده ام.

خدایا دستم به آسمانت نمی رسد اما

تو که دستت به زمین می رسد

بلندم کن…

کاشکی الان تو خواب بودم تو رویا

      یعنی میشه بیدار بشم خدایا؟

        بیدار شم و ببینم اینا خوابه

        یا مثلا حباب روی آبه

     اما نه این تقدیر شوم منه

مثل یه جغد شوم رو بوم منه

 انگار باید بسوزم و بسازم

   ای خدا جون مرامت و بنازم

     نمیدونم تا کی ادامه داره

       تا کی میخواد بلا واسم بباره

          تا کی باید هی الکی بخندم

              چشام و رو بدیها من ببندم

          همه بگن چه دختر شادیه

       خوش به حالش از زندگیش راضییه

     کاشکی دلم غصه پنهون نداشت

جغد رو بوم خونمون جون نداشت

شاعر: خاطره حیدری زاده

منبع: www.khatereh-h.blogfa.com

مادر وقتی از تو حرف می زنم احساس می کنم به خدا نزدیکترم

و در مقدس ترین نقطه لحظات زندگی قرار گرفته ام.

وقتی نام مقدست را بر زبان می آورم

بغض گلویم را می فشارد

شاید این نشان عشق خالص و پاک است.

از عشق مکن شکوه که جای گله ای نیست

       بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست

                من سوخته ام در تب ، آنقدر که امروز

                      بین من و خورشید دگر فاصله ای نیست

                            غمدیده ترین عابر این خاک منم من

                                 جز بارش خون چشم مرا مشغله ای نیست

                                 در خانه ام آواز سکوت است ، خدایا

                             مانند کویری که در آن قافله ای نیست

                       می خواستم از درد بگویم ولی افسوس

               در دسترس هیچکسی حوصله ای نیست

        شرمنده ام از روی شما بد غزلی شد

هرچند از این ذهن پریشان گله ای نیست

شعاع مهربانیت را

           روز به روز زیادتر کن

                    آنقدر که روزی بتوانی

                               همه را در آن جای دهی

                                           آن وقت تا خدا فاصله ای نیست…